دوری از فضای مجازی
همه‌ی دوره هام (پروتئین و ویراستاری) رو تموم کردم اینستا و واتس آپ رو هم بستم.
تلگرام هم یک روز در میون سر میزنم که آنلاین ورزش دارم سه ساعت در هفته! گروهش تو تلگرام تشکیل شده.
کارخانه و آشپزی
غذاهای هفته ام رو یک روز پخته ام فریزر کردم تا وقت بیشتری رو بذارم واسه پسرم و کمتر تلوزیون ببینه (ساعت تلوزیونش نره واسه آشپزی! بزارم واسه درس)
همه اینکار ها رو برای این انجام دادم که بتونم کنکور بدم! یعنی در اصل بتونم قبول بشم(مشاوره یا روانشناسی شهر خودم حدودا زیر ۱۰۰۰میخواد)
ولی یه مشکل بزرگ هست.
هیچ فرقی نکرده!
بازم همون دو ساعت و نیم تا سه ساعت صبح قبل بیداریش میخونم! و بعدازظهر که بابا داره میاد تلوزیون رو براش روشن میکنیم و من میخوام درس بخونم و خب تازه سر کار برگشته و عملا نمیشه(چایی و میوه و صدای تلوزیون وکارهای نکرده خونه!!)
شبها هرشب میریم خونه مامان‌هامون که اگه نریم هم بازم نمیشه درس خوند!چون بازم سعید هست و تمرکز صفره!
کمک ندارم!
مامانم خودش دوتا خواهرامو نگه میداره… مادرهمسرم هم سنشون از نوه داری گذشته.
نتیجه:
و من موندم و حجم بزرگی از خواسته هام که انگار تو دوره باطل امید، تلاش، نا امیدی ، بی خیالی گیر افتادم!
به محمدعلی که میگم تنها راه حلش اینه که سال دیگه کرونا نیست بچه میره پیش دبستانی (۱) بعدازظهرم من میبرمش پارک یا کلاس متفرقه(کرونا نیست) پس امسال بی خیال شو! کنکور بده ولی داری میخونی واسه دوسال دیگه کنکور امسال رو بزار واسه محک زدن خودت!
ولی منم میدونم که سال دیگه ام یه مشکل دیگه ای وجود داره مطمئنا!
من مسئول دو نفر دیگه هستم! که همیشه قراره باشن و هیچوقت این مسئولیت قرار نیست تموم بشه.
تصمیم گیری؟
خودم همش میگم شبها بیدار بمونم احتمالا به صرفه تره و شب بیداری کار درستیه و تو این مقطع زمانی اشکالی نداره ! ولی باز میگم همیشه همینه! قراره همیشه اینطوری حلش کنی؟ با سلامت خودت؟ مدیریت زمان بلد نیستی! ولی آخه چه مدیریتی؟ وقتی بچه سه و نیم ساله داری! یه عااالمه وقت داری که تمرکزی نداره و پیوسته هیچ کاری نمیشه انجام داد حتی ظرف شستن!
ثبت ديدگاه